Możliwe, że właśnie zrzucił o jedną maskę za dużo. Z drugiej strony... Nieważne teraz, jakim naprawdę był narzeczonym, skoro Suzette za wszelką cenę nie dopuścić do małżeństwa, to i tak rodzina Havegraves będzie na niego patrzeć, jakby był "rudy, głupi i miał wszy".
Spojrzał na doktora Crane'a, jakby ten próbował go zaszokować informacją, że Ziemia nie jest płaska, ale nie odezwał się.
Ach, no i kolejne zwłoki. Tym razem chyba prawdziwe.
Nie, jednak nie może przegapić szansy zobaczenia się jeszcze raz z Suz. Ruszył szybko za Cainem, nic sobie nie robiąc z jego nieukrywanej niechęci.

zt

Ostatnio edytowany przez Ethan Tassell (2015-08-12 15:43:39)

Sherlock stał nieruchomo przysłuchując się zebranym. Nie znosił nie dokańczać tego, co zaczął, jednak gnijąca panna młoda w ogrodzie była jak wabik. Zastanowił się przez chwilę i w milczeniu ruszył za hrabią. Trup nie zając, nie ucieknie.

zt

- Więc ... co robimy? Nasz gospodarz zdaje się ma obecnie inne rzeczy na głowie- zerknęła pytająco na pozostałych na korytarzu mężczyzn- Wracamy na błonia?

Wsunął dłoń do kieszeni.
- Oczywiście, nie powinniśmy zwlekać. W drodze powie mi pani więcej o stanie ciała. Nie powinno być wystawione na całą tą wilgoć.

- Crane, Doktor Jonathan Crane - odstrzelił prostując plecy - Jestem wdzięczny za dość dokładny opis - dodał unosząc kącik ust. Młoda, ale jak widać coś w tej zadbanej głowie siedziało. Pytanie tylko, w jaki sposób zadbała o taką edukację.
Jonathan wykonał kilka kroków w kierunku który, jak miał nadzieję, miał ich zaprowadzić do ogrodów. Obrócił się nagle na pięcie z dłońmi wetkniętymi w kieszenie eleganckich spodni, przy czym z powodu wąskości korytarza o mało nie uderzył łokciem o ramę jednego z obrazów.
- Są państwo gotowi? - zapytał tonem nieakceptującym odpowiedzi negatywnej, zniżając głowę. Okulary zsunęły się delikatnie na jego nosie.

Oliver wyglądał na mocno zmieszanego. I zmęczonego.
- Najmocniej przepraszam, nie miałem pojęcia, że państwo się nie znają... Ta sytuacja, to wszystko wytrąca z równowagi. - Pośpieszył za nimi. - Swoją drogą Weroniko, wysnuwasz bardzo śmiałe wnioski, znasz się na tym? - Złapał parasol, otworzył go nad głową dziewczyny i wyprowadził na dwór. Służący mający pomóc z ciałem też spieszyli w ich kierunku z białym płótnem i prowizorycznymi noszami.
(zt na blonie)

(by nie tracić rozbiegu, zapraszam na błonia)