Poczuła, że rumieni się pod tym spojrzeniem a serce jej załomotało.
- Ariadna... Mów mi Aria.

(To tylko mały muzyczny komentarz od którego nie mogłam się powstrzymać, post właściwy napisze z Arii: https://www.youtube.com/watch?v=fTtgVSxfr5M )

Zamrugał, uniósł brwi i powoli spuścił wzrok utkwiwszy go w podłodze. Wiele już tutaj słyszał, widział, ale zaćpanych wyznawców sir Eltona Johna jednak, mimo wszystko się nie spodziewał. Brakowało tylko Briana Adamsa wyglądającego zza połamanych drzwi i Phila Collinsa huśtającego się na haku, który został po żyrandolu w tym sporym pomieszczeniu na dole, które kiedyś musiało być pokojem odwiedzin. Pytanie, które zadała dziewczyna spowodowało, że westchnął, uniósł wzrok i przez jakąś chwilę spoglądał jej w oczy. Miała bardzo ładne oczy.
- Może to nie jest najlepsze miejsce, na tego typu rozmowy...  - odparł półgłosem. - Ech... hipokryta ze mnie, jeżeli myślę, że kobieta taka, jak ty poleci na taki tani podryw. - powiedział jakby do siebie, jego uśmiech zbladł. Delikatnie, choć nieco niepewnie dotknął jej policzka. - Rzecz w tym, że to nie jest tani podryw.

Przyglądał się jej uparcie starając się utrzymać powagę. W planach miał jeszcze dodać coś w stylu, że jeszcze nigdy nikogo nie kochał, jak czuje to w tej chwili.... czy coś w ten deseń, ale... nie wytrzymał. Cofnął się o krok i roześmiał.
- No wiesz, droga Ariu... - potarł kark dłonią przekrzywiając nieznacznie głowę. - Wyglądam na jednego z tych świrów na dole? Musiałbym być na totalnej fazie... Co nie zmienia faktu, że niejedna panna złapała się już na ten tekst.

Nie żeby go nie zaskoczyła, wręcz przeciwnie, i to bardzo. Szybciej spodziewał się potoku przekleństw w każdym znanym i nieznanym jej języku, zdzielenia czymś ciężkim w czerep, albo w łagodniejszej z jego wizji, odwrócenia się na pięcie i wyjścia obrażona. Zamiast tego dostał pocałunek i to przyjemne uczucie mrowienia na skórze. W taki więc sposób chcesz się zabawić, piękna intrygantko... Nim zdążyła się cofnąć, chwycił dziewczynę w pasie, dopiero teraz przekonując się, jak bardzo jest drobna. Odwrócił się z nią gwałtownie przyciskając ją do zimnej ściany i pogłębił ten krótki pocałunek przedłużając go choć o kilka sekund, delikatnie, nie nazbyt mocno przygryzając jej wargę.

Mimowolnie uśmiechnął się kątem ust, niemal niezauważalnie. W tej dziewczynie było coś takiego.... może to wpływ tego jointa, którego zdążył wcześniej spalić, a może po prostu tęsknił za tym uczuciem posiadania kogoś... kogoś bliskiego. Bliskiego w ten inny sposób. Na Boga, miał trzydzieści lat, może w końcu zaczął dorastać. Z jakąś wewnętrznie odczuwalną niechęcią pozwolił jej się odsunąć, spojrzał na tę drobną istotę uśmiechającą się zawadiacko i jakoś tak nawet nie potrafił się skrzywić na te raniące jego uszy dźwięki.
- Nie wiem... - wzruszył lekko ramionami nie odrywając od niej spojrzenia. - Zwykle nie zastanawiam się nad tym, co dalej.

Roześmiał się cicho skinąwszy głową. Jedną rękę oparł na ścianie tuz nad jej ramieniem, bawiąc się kosmykiem ciemnych włosów. Drugą cofnął, wcisnął na powrót do kieszeni i obracał zapalniczkę między palcami.
- Za-szach-matowaliśmy się... - powtórzył nieco zamyślony. - Ciekawe określenie obecnej sytuacji, powiedziałbym nawet, że w pełni adekwatne. Przeszkadza ci to? - zapytał półgłosem z ustami tuż przy jej uchu.

Wciąż obracając te gęste loki wokół własnych palców przypatrywał się nim, niczym zafascynowany jakimś nadnaturalnym zjawiskiem. Choć niekoniecznie rozumiał język, w jakim śpiewała dziewczyna, miał wrażenie, że nawet sama ta melodia pasuje już do tej chwili.
- Przypadek? - powtórzył zerkając na nią krótko. - Życie nauczyło mnie, że niezwykle o nie trudno. Co nie znaczy, że nie istnieją.  - westchnął marszcząc czoło. - Ale ponoć nic w życiu nie dzieje się przez przypadek.