W Scotland Yardzie szybko poznali się na swoim pracowniku administracyjnym i zanim się obejrzał już znał wszystkie podejrzane miejsca w Londynie, między innymi szpital. Tak samo jak i wszędzie była tu istna zbieranina ludzi z każdych środowisk, nie brakowało też dzieciaków szukających czegoś do zabicia czasu.  Nagle usłyszał szczęk szkła, zatrzymał się i zaciągnął wypalając skręta do końca. Rzucił peta na ziemię, naciągnął kaptur czarnej bluzy na głowę i ruszył dalej na chwilę tylko zatrzymując wzrok na drobnej sylwetce w oknie. Wszedł do środka, kiedy pierwsze krople deszczu spadły na chodnik przed budynkiem.

Niby znał tych ludzi, ale jakoś wolał kręcić się tutaj w samotności. Kiedy nie był akurat w pracy, od czasu do czasu trzeba było zamienić z kimś kilka słów, wyciągnąć informacje. Ale nie dzisiaj. Dzisiaj przyszedł tutaj po zapomnienie. No i przydałoby się uzupełnić zapasy, nie może sie tu przecież zbyt często pojawiać.
- Billy... - zaczepił wysokiego chudzielca rozdzielającego towar pomiędzy dwie i tak lewie trzymające się na nogach nastolatki.
- Co jest... A, to ty. - chłopak podszedł do niego chwiejnym krokiem. Nikt tutaj nie mówił do niego po imieniu, był po prostu tym ćpunem pracującym dla glin.
- To co zwykle? - zapytał grzebiąc po kieszeniach. Dan skinął tylko głową. - Dawno cię nie było.
- Tęskniłeś?
- Tsaa, za twoją forsą
- Co tu słychać?
Chłopak westchnął cięzko  i wzruszył ramionami, po chwili odpalił skręta.
- Żadnych trupów, jeszcze. Ale noc młoda... - zarechotał nieprzyjemnie. Daniel uśmiechnął się kątem ust, dostał czego chciał. Teraz znaleźc sobie tylko jakieś miejsce...

Znalazł sobie jakiś wolny kąt na piętrze. Rozejrzał się pobieżnie wokół, jedyne okno zabite, poobdrapywane ściany, kulawe łóżko pozbawione materaca, który pewnie walał się gdzieś na korytarzu. Odetchnął ciężko, pchnął i tak ledwie trzymające się na zawiasach drzwi i wszedł do środka nie oglądając się za siebie. Heroinę zostawi sobie na inny dzień, inną chwilę. Jutro przecież wraca El, musi być trzeźwy, sprawiać jako takie pozory normalności. Chociaż i tak pewnie zauważy, zawsze widziała. Potem chodziła wściekła, nie odzywała się nawet słowem. Za każdym razem obiecywał, że to już ostatni raz, ona wierzyła. I tak do kolejnego wyjazdu. A tymczasem dzisiejszy wieczór należy do amfetaminy. Uśmiechnął się pod nosem starannie dzieląc biały proszek na dwie wąskie kreski. Wciągnął jedną, potem drugą, resztę wtarł w dziąsła. Usiadł na podłodze, pod tym zabitym oknem, oparł się o zimną ścianę i... czekał.

Tętno stopniowo przyśpieszało, zmysły stawały się o wiele bardziej wyczulone... Uwielbiał ten stan, jakby nic w tej chwili nie miało sprawić mu problemu.
I wtem cudowny stan został przerwany, a on sam jęknął cicho. Otworzył jedno oko, by dowiedzieć się kto też śmiał zakłócić mu samotność. Hmm... zmierzył drobną sylwetkę od góry do dołu, przekrzywiając przy tym głowę.
- Zależy. - odparł krótko wydymając wargi. - Zapraszam, miejsca dużo.

Zmarszczył czoło niemal maksymalnie odchylając głowę do tyłu tak, by móc utrzymać z nią kontakt wzrokowy.
- Pytasz mnie, czy samą siebie? - parsknął dźwigając się jakoś na nogi. Na moment zakołowało mu się w głowie, ale w miarę szybko przeszło.  - Co brałaś?

- Możliwe... - mruknął przekrzywiając głowę. Obejrzał się za siebie, co prawda przez szpary między dechami do środka wpadało świeże powietrze, ale przy tylu osobach na niewiele się zdało.
- Hmm? - uniósł brew przyglądając się dziewczynie. Dziwne, chyba jej tu wcześniej nie widział. Na pewno jej nie widział, zauważyłby przecież taką pannę...

[ wybacz, chrome nie współpracuje jak powinien, więc nie tracę czasu na przelogowywanie ^^ ]
Roześmiał się dźwięcznie i pokiwał powoli głową. Po chwili przekrzywił ją na bok przyglądając się nieznajomej przez jakąś chwilę.
- A ty urocza.... A nazywasz się...?