imię i nazwisko: Daniel Dawson
wiek: 35
skąd: Rennes, Bretania we Francji. Kilka lat spędził w Londynie.
grupa: [i]Neutralni

wygląd: (Jonny Lee Miller) Daniel wdał się na ojca. To wysoki, szczupły acz wysportowany mężczyzna. Ciemne, krótko ostrzyżone włosy, głęboko osadzone oczy, szarozielone tęczówki, pociągła twarz i nieznacznie skrzywiony, w dzieciństwie złamany nos. Zresztą, czego on w dzieciństwie nie złamał… Ma nieco sztywny chód, zaskakuje jego wiecznie wyprostowana sylwetka. Ciało pokryte ma licznymi tatuażami, które głównie mają na celu ukryć blizny na przedramionach.

historia: Daniel i Elaine różnią się między sobą, przynajmniej oni są o tym przekonani. Jako jedyny syn i jedyny dziedzic majątku, Daniel był rozpieszczany przez matkę. Dzieciństwo jego, a dzieciństwo jego siostry różniło się niezwykle: podczas, gdy przed Elaine stawiano tylko wymagania, Daniel mógł dostać wszystko, co mu tylko przyszło do głowy. Szybko zaowocowało to arogancją i pychą, chłopak wręcz szczycił się swoim pochodzeniem, wykorzystywał je do osiągnięcia własnych celów i unikania kłopotów. Mimo to szanował siostrę, tylko ona w całym domu potrafiła sprzeciwić się matce, nierzadko stawał w jej obronie, w końcu był jej starszym bratem. Krył ją, kiedy uciekała, pomógł dostać się do szkoły do wojskowej. Matka tego nie akceptowała, ale Daniel wiedział, że Elaine chciała właśnie takiego życia.
Kiedy siostry zabrakło, rodzice zrzucili winę właśnie na niego. Niewiele myśląc rzucił ciepłą posadkę w firmie ojca i wyjechał do Londynu. Tam miał zacząć od nowa. Chyba dopiero wtedy naprawdę zrozumiał, dlaczego dziewczyna tak bardzo nienawidziła matki, dla której on był oczkiem w głowie.
Kupił mieszkanie na Baker Street, wtedy jeszcze Londyn niewiele wiedział o człowieku nazwiskiem Sherlock Holmes. Tanio nie było, ale wysoka suma na koncie pozwalała na spokojny byt.

Heroina… Gdyby miał opisać całe swoje dotychczasowe życia, wymienienie nazwy narkotyku byłoby chyba najlepszym wyborem.
Już jako nastolatek, Daniel potrafił skutecznie zaopiekować się ojcowskimi zapasami alkoholu czy papierosami matki. Po wyjeździe do Londynu do tych zwykłych, chciałoby się powiedzieć, używek dołączyły nowe. Daniel lubił nocne życie tego miasta, kluby pełne młodych dziewczyn gotowych właściwie na wszystko. Dopóki forsa w portfelu, po co martwić się pracą? Przecież młodość ma swoje prawa.
Z heroiną spotkał się szybko, choć sam nie potrafił sobie teraz przypomnieć, jak to się właściwie zaczęło. Historia taka sama jak każde, znajomy znajomego, głośna impreza, coś dla lepszego nastroju... A rano budzisz się we własnych wymiocinach, o ile masz szczęście.
Co w tym może się komuś podobać? No cóż, jemu się podobało. Do tego stopnia, że nie pojechał nawet na pogrzeb matki. Tamtego dnia nie był nawet w stanie stanąć na nogi, a co dopiero lecieć do Francji.
Załatwił sobie robotę w Scotland Yardzie, typowe "przynieś, wynieś, pozamiataj". Później wyrobił sobie opinię speca od prochów, nikt nie wnikał w to, czy bierze, ile bierze, jak i gdzie – najważniejsze, że oni dostawali dilerów jak na tacy, a on coraz to wyższe sumy na konto. Niestety, nic nie trwa wiecznie, a granic tolerancji lepiej nie przekraczać. Tatuaże na ile mogły, na tyle pomagały ukryć blizny. Ale w pewnym momencie Daniel zaczął tracić kontrolę, a strzykawka stała się jedyną towarzyszką życia.  Powoli, stopniowo, podążał ku zniszczeniu. Wystarczyło, żeby ktoś niepowołany wykorzystał go do swoich celów, żeby zamieszał się w sprawy wywiadu i naraził na niebezpieczeństwo nie tylko siostrę, ale też jej współpracowników i najważniejsze osoby w kraju. Elaine straciła zaufanie swoich szefów, trzy osoby zginęły, a pewne ściśle tajne informacje omal nie dostały się w niepowołane ręce. Daniel? Daniel właściwie miał zostać zlikwidowany. Jak to się stało, że został odesłany do Francji i obecnie przejął kierownictwo nad firmą ojca? Nie wie. Jedyne, co pamięta jako ostatnie, to rozmowa z siostrą po odwyku. Dostał tylko kilka wskazówek: nigdy więcej nie pojawiać się w Wielkiej Brytanii, wrócić do ojca i żyć tak, jakby to wszystko nigdy się nie zdarzyło. Zacząć od nowa, z czystym kontem. Miał jej to obiecać. Tak zrobił, ale czasami… Czasami trzeba złamać złożone obietnice.

Siła: 2
Zręczność: 2
Charyzma: 0
Kieszonkostwo : 0
Otwieranie zamków: 1
Wytrzymałość: 1
Celność: 1

Rzuty: El, Dan, Myc