Taaak, z nazwiskiem Holmes wiązała się jakaś legenda. Nie chodziło tutaj już tylko i wyłącznie o działalność młodszego z braci. Sherlock faktycznie wpłynął na to, że ich nazwisko nie tylko stało się rozpoznawalne (co niekoniecznie było dobre) ale i zyskało jakiś prestiż. Mycroft też wiele zdziałał w wyższej sferze. To nazwisko potrafiło otwierać każde drzwi i czyniło cię nietykalnym.
- Jeśli insynuujesz, że takowych zbyt wielu nie ma to się zgodzę. Ludzie nie wiedzą gdzie patrzeć. Zdecydowana większość z nich nawet nie wie co dzieje się wokół nich - odparł przenosząc spojrzenie na kubek. Na ulicach coraz częściej spotyka się osoby, które całą uwagę skupiają w monitorach najnowszych iphonów, tabletów, czy nawet w starych dobrych książkach i gazetach. Idealny cel każdego kieszonkowca.
- Cóż, z bratem łączy cię mocna więź, więc to jest zrozumiałe. Ale dlaczego nie rodzic? - uniósł brwi.

Samo dłuższe nawiązanie kontaktu wzrokowego lekko go zaskoczyło. Ale tylko w niewielkim stopniu. Zazwyczaj był on krótki, a teraz był niemal wyzywający co wiele mówiło o tym jakie jego rozmówczyni ma podejście do świata i - a może zwłaszcza - do swojej pracy. Była jedną z tych zmęczonych pracą w służbach kobiet. Zdominowanych przez męskie towarzystwo, często chcące wywrzeć wpływ, że są ważniejsi, wykonują lepszą pracę, że są silniejsi. A im wyższe stanowisko tym gorszy nacisk otoczenia w środowisku pracy. Najlżej miały te kobiety, które pracowały w miejscach gdzie było ich więcej niż na przykład w takim wojsku.
- Jeśli tak ciebie postrzegają to wykorzystaj to na ich niekorzyść. Bardzo przyjemna forma zemsty - odparł nie przerywając kontaktu. - Oh, doprawdy? Niby dlaczego?

On również korzystał z wizerunku jaki został mu stworzony przez otoczenie. Plotki o tym jaki jest i co może zrobić potrafiły odstraszyć. Ceną były kąśliwe uwagi, które zwyczajnie ignorował. Jeśli komuś nie zależało na wyjście poza sferę opowiadanych o nim historii to się nie wysilał - jeśli ktoś miał go za gbura, bo tak usłyszał ale tego nie doświadczył - szkoda, będę dla ciebie takim jak słyszałeś lub słyszałaś.
- Więc co się stało, że doszło do sytuacji, gdzie jak sama mówisz jedynym związkiem między tobą a twoim bratem to mieszkanie i geny? Kontakt się urwał? A może relacja się osłabiła z powodu jego nałogu? - zapytał po chwili.

Zacisnął usta w wąską kreskę i skinął głową. Dopóki odpowiadała na pytania chciał sprawdzić jak daleko będzie mógł zajść. Najwyraźniej dotarł już do granicy i nie mógł brnąć dalej. Przynajmniej nie tą ścieżką i nie w tym momencie. Szanował to ale z drugiej strony parę chwil temu wchodziła w jego życie z butami starając się wyprowadzić go z równowagi tak jak każdy kto poświęcił parę lat na psychologii. Grzebanie w tym kim jest, kogo udaje a następnie unikania odpowiedzi na temat rodziny było nie sprawiedliwe. Chyba, że trafił w jakiś czuły punkt. Dlatego lekko się uśmiechnął i wzruszył ramionami.
- Co takiego jest pomiędzy tobą a Mycroftem? Mówiłaś coś o umowie między wami

Sherlock uśmiechnął się szerzej, ba nawet się zaśmiał wyraźnie czymś rozbawiony i odchrząknął.
- Mało słowna jesteś, Dawson. Parę minut temu zapewniałaś, że odpowiesz na wszystkie moje pytania. Zaraz potem sama sobie przeczysz odmawiając odpowiedzi lub po prostu jej unikając - powiedział wciąż się uśmiechając. Niezły początek, jeśli chodzi o budowanie zaufania. Nie lubił nie wiedzieć. Zawsze chciał znać otoczenie w którym się znajduje, być pewnym gruntu na którym stoi, nawet jeśli prawda miała okazać się najgorszą rzeczą jaką mógł w danym momencie usłyszeć. Nie chciał obserwować cieni będących tylko namiastką tego co się dzieje, chciał znać całość i wiedzieć czego może się spodziewać. Jeśli Elaine nie ma zamiaru współpracować to zwyczajnie sam trochę pogrzebie w jej przeszłości, gdy będzie miał okazję - No trudno, potraktuję to jako lekcję.

- W porządku - detektyw wzruszył ramionami i wrócił do picia herbaty, tak, jakby nigdy nic. - Liczyłem na jakieś rządowe plotki typu "ściśle tajne", ale najwyraźniej to nie ten etap znajomości - dodał odkładając prawie już pusty kubek obok stosu innych brudnych naczyń. W takim razie urozmaici jej nieco pracę. Holmes był mściwym zwierzem i jeśli mógł sobie pozwolić na uprzykrzanie komuś życia z jakiegoś powodu to to robił. W ten niemal dziecinny sposób wywalczył sobie uległość policjantów, z którymi współpracuje. Gdy potrzebował dostępu do informacji jakie ma tylko policja (jak na przykład miejsce zbrodni) a nie mógł takowego dostępu uzyskać musiał sobie jakoś radzić. Rozwiązywanie spraw na własną rękę zwyczajnie dokładała pracy Yardowi i powodowała, że papierkologia, której tak nie znosili wydłużała się. Byli uparci, fakt, ale z czasem częściej pozwalali mu robić swoje. Jemu na "przypisaniu" na niego rozwiązania sprawy nie zależało, więc korzystał. Sposób był głupi, ale działał i dostarczał mu odrobiny rozrywki. Na Dawson raczej nie zadziała, ale hej, wciąż będzie miał ubaw.
- Cóż, w takim razie nie mam więcej pytań do ciebie

- To też na pewno zapamiętam, Dawson - potraktował ją krótkim uśmiechem. Następnie powoli skinął głową, gdy zaczęła swój wywód na temat dzielenia się informacjami. Od pierwszych słów spodziewał się do czego zmierza. Coraz częściej trafiało do niego echo jakie spowodowała śmierć Magnussena. Ludzie, których trzymał na smyczy mogli robić ponownie to, co tylko chcieli, co niestety w niektórych przypadkach wiązało się również z nie koniecznie legalnymi działaniami. Ołowiana kulka w mózgu pewnego biznesmena podziałała jak drgnięcie skrzydła motyla i poniosła za sobą ogromną falę. Lub inne porównanie - puszka pandory. Z drugiej strony z wpływów ów człowieka uwolniło się wielu przypadkowych, w miarę dobrych ludzi - w ten sposób skutki nieco się wyrównywały. Ponadto pozbył się Magnussena ze swojego życia. Gdyby tego dnia nie pociągnął za spust byłby teraz w zupełnie innym miejscu a ta wizja niezbyt mu pasowała. Ba, nawet status quo Mycrofta mocno by się zachwiał. Dlatego nie żałował swojego czynu i prawdopodobnie by go powtórzył. By nie zachwiać równowagi w świecie, w którym żył.
- Masz rozwiniętą umiejętność czytania między wierszami, ale tak. Masz rację

Wykonał w takim razie brudną robotę w sposób spontaniczny i był całkiem z tego zadowolony. A co do cackania prawdopodobnie znalazłby sposób by to ominąć. W prawdzie na drodze stały by konsekwencje za podrzucenie Magnessunowi rządowego laptopa, ale dałby radę. Może byłoby trudniej niż wtedy, gdy rozmyślał nad tym spędzając tydzień w zamknięciu - nie sądził, że aż tak wiele osób w wyższych sferach za nim nie przepada.
- Ah, albo wspominałaś to na początku, albo to wydedukowałem. Czasem granica między tymi dwoma rzeczami mi zanika - powiedział na jednym oddechu patrząc gdzieś przed siebie - To potrafi sprawić kłopoty