- Jest suchy - stwierdziła Sally, jakby nie mieli oczu i nie zauważyli tego od samego początku. Uwagę pod swoim adresem zignorowała.
- Ja tam się chyba nie znam - przyznała, pozwalając sobie podejść parę kroków do wisielca - ale czy jak kogoś przebijają metalowym hakiem, to nie powinien krwawić jak cholera i się szarpać? Wtedy chyba byłoby więcej krwi na jego ubraniu, prawda?
Miała dużo racji, musicie to przyznać. Sherlock swoim wprawnym okiem na pewno zauważył, że krawędzie skóry, gdzie wbijano hak, nie są poszarpane. Wręcz przeciwnie, wygląda to, jakby Joe ze stoickim spokojem dał się przebijać...
Isabelle nie była w stanie potwierdzić, czy myśli poprawnie, ale czarna plama mogła być efektem przypalenia czymś niewielkim lub zgniecenia jeszcze żarzącego się węgielka w dłoni. Tak czy inaczej, nie zostawiła śladu krwi, była po prostu plamą.

Jeśli spiszecie się w tej turze, dam wam gościa specjalnego

- Biorąc pod uwagę fakt, że wykonujesz taki zawód Sally, powinnaś jednak się znać. To zdecydowanie uprościłoby ci pracę - odparł nawet na nią nie spoglądając. Całe spojrzenie zarezerwował jedynie dla Joe, który stanowił swojego rodzaju sztukę. Ich sprawca przyłożył się, by wszystko idealnie ze sobą współgrało. Nawet miejsce, w którym znaleziono ciało zdawało się nie być dziełem przypadku, lub próby uniknięcia niewygodnych świadków. A właśnie, wypadałoby przepytać zebranych.
- Tak, był martwy gdy go wieszano. Równie dobrze mogli go później przebrać - podszedł bliżej przyglądając się skórze

Zabija nudę, ot takie hobby. I widać intuicja jej nie myli, sprawa zapowiadała się ciekawie. A jeżeli faktycznie jest w nią zamieszany ten cały Stewart, to i tak ostatecznie wysłaliby kogoś z ministerstwa. Cóż, już nie muszą.
- Wystawiono międzynarodowy list gończy? I co dokładnie zrobił?  - zapytała, łypiąc okiem na cieszącego się w tej chwili niezwykłą popularnością denata. Na wzmiankę o oczekiwaniach szefa agentki uśmiechnęła się tylko znacząco. Szefostwo zawsze chce wyników, tych pozytywnych rzecz jasna. Im ich więcej, tym analogicznie więcej zer na jego koncie i wyraźniejsza wizja awansu, w przypadku FBI na ciepłą i lukratywną posadkę w Waszyngtonie.
- Mógł być martwy, albo i nie. Z obecnym dostępem do środków farmaceutycznych wcale bym się nie zdziwiła. - wzruszyła ramionami. Brzmiało znajomo, w końcu swego czasu kilka kreatywnych osób wypróbowało podobny sposób na niej. Środek zwiotczający mięśnie, środek stężający krew i mamy żywego trupa. Spojrzała w kierunku gapiów. - Greg, rozmawiał już ktoś z nimi?

Tymczasem Is przystawiła sobie parę skrzynek i sprawnie się na nie wdrapała w celu przyjrzenia się zwłokom z bliska. W końcu nie była tak wysoka jak Sherlock, a drabiny się nie doprosi.
- Śladów po duszeniu nie ma, ale wpisując się w ten morski klimat wcale bym się nie zdziwiła gdyby znalazło się coś innego- otworzyła ostrożnie usta denata i poświeciła do środka kieszonkową latarką- No i proszę... trzeba jeszcze będzie zwrócić uwagę patologów żeby zbadali obecność wody w płucach, ale jak dla mnie to on utonął. Prawdopodobnie ktoś mu pomógł wlewając wodę na siłę do gardła.

- Nie zdziwiłabym się, gdyby ktoś go "utopił" - powiedziała, ale Isabelle ją uprzedziła. - O właśnie, widzę, że myślimy jednakowo.
Popatrzyła na kobietę, która przecisnęła się przed policjantów i barykady.
- Przepraszam, tak, do pani mówię - wskazała na nią. - Znała pani ofiarę?

Isabelle ma rację, bo chociaż dłonie nie wyglądają nawet na przemoczone, a już tym bardziej nie ubranie - przełyk równie dobrze mógłby mieć dyndającą na wierzchu tabliczkę "topielec". To nie musiała być nawet wanna wody, dla człowieka znającego niektóre fakty wystarczyłaby nawet butelka, by utopić Joe Fiddle'a.
Jeden z policjantów, którego w międzyczasie Lestrade poprosił o znalezienie akt denata, obwieścił mu, że według baz danych Scotland Yardu to nawet nie jest przestępca. Ba, jeden z tych szanowanych ludzi, którzy gdyby mogli, nie wyściubiliby nosa zza drzwi. Aktorzyna, który po szkole musiał dorabiać na boku w wypożyczalni kostiumów teatralnych.
---
Kobieta chciała się wyrwać Elaine, ale najwyraźniej uświadomiła sobie, że to nic nie da. Z wdzięcznością przyjęła kurtkę od policjantki z włosami spiętymi w kitkę. Popatrzyła na El przez łzy.
- Bo to Joe - wymamrotała. - Ja... Ja jestem jego sio-siostrą - dodała, chcąc się wytłumaczyć przed tą nieznaną sobie osobą. Zacisnęła dłonie mocniej na materiale kurtki. - Teraz zostałam sama z jego bałaganem! - krzyknęła histerycznie. - Z jego długami! Aktorstwa się mu zachciało!
---
Tak zwany margines społeczeństwa łypał oczyma na Sherlocka, niepewny czy w ogóle warto się odzywać. Funkcjonariusze nie budzili ich zaufania. Dwie czy trzy osoby kojarzyły detektywa z pierwszych stron gazet, ale raczej w tym niedużym tłumku nie było... znajomków Sherlocka z innych "brudnych" części miasta.

Propozycje ode mnie macie takie:
1. Dlaczego i gdzie zniknął Rob Stewart?
2. Czy trudna sytuacja materialna Joe była spowodowana tylko problemami ze znalezieniem lepszej pracy?
3. Czy ktoś coś widział, coś wie? A może ma coś przekazać?

Obrzucił wzrokiem wesołą gromadkę szukając znajomych twarzy. Przygotowany był na to, że takowej nie znajdzie. Nawet jeśli byłby tu ktoś z jego sieci, dostałby informacje prawdopodobnie nawet przed policją. Wiedzą, co lubi i za jakie informacje wynagradza. Tymczasem telefon milczał. Takie morderstwo odbiegało od normy, było zaplanowane i cóż, dość wyjątkowe w porównaniu do większości zbrodni tego typu. Większości, bo ostatnio sprawy tego typu zaczęły się mnożyć. Nie narzekał, wręcz przeciwnie.  Czasami miewał jednak wrażenie, że poprzeczka jaka wyznacza granice jego zainteresowania się sprawą wzrasta, co może spowodować... nudę.
- Skoro się zajęłaś Joe, zajmuj się do końca- odparł krótko do Is nie obracając się w jej stronę.
Zgromadzenie łypało na niego spod byka, co nie wróżyło dobrej współpracy. Ciężko przesłuchuje się parę osób na raz, w pojedynkę zawsze istniała większa szansa na uzyskanie odpowiedzi. Nie chodziło o zachowanie tajemnicy przy znajomych, a raczej o przerzucaniu odpowiedzialności z jednego na drugiego. Nikt nie odpowie na pytanie? Też tak zrobię. Co więcej grupa wyglądała tak, jak głodne nieoswojone zerkające na wyciągniętą w ich stronę jedzenie w ręce człowieka, nie prezentowali swoim zachowaniem zaufania.
- Nie jestem z policji - rzucił na dzień dobry coby ich do siebie jakoś przekonać. - Specjalizuje się w sprawnych takich jak ta, dlatego mam parę pytań, Zaczynając od podstawowego. Czy ktoś z was coś widział lub słyszał podejrzanego w tej okolicy?

Lestrade bezradnie rozłożył ręce, a trup nie miał chyba zbyt wiele do dodania w swojej kwestii, bo nie zabrał głosu. Policjant z aktami odłożył teczkę.
- Ten cały Fiddle dostał tylko pouczenie od funkcjonariusza za pobicie, ale potem tłumaczyli, że to jego szwagier zaczął - oznajmił. - Z tych papierów wynika, że z tego szwagra było niezłe ziółko.
---
- Fiddle-Stewart - poprawiła kobieta automatycznie. W oczach znowu stanęły łzy, ale blondynka opamiętała się i nie rozpłakała. Potarła rękami, jakby było jej zimno, chociaż do tego jeszcze było jej daleko.
- Joe jest... był... z kimś się o coś założył, nie wiem o co, ale o sporą sumę... Przegrał, pewnie że przegrał! Przyszedł do mnie, zaraz po tym jak Robbie zniknął, prosił o pieniądze. Nie miałam, więc nabrał pożyczek, ale ciągle miał za mało... Za mało! Wpadł w jeszcze większe długi, ale nadal nie zapłacił za tamten zakład i... i... Myśli pani, że to dlatego?
---
Nie wyglądali na przekonanych, ale po chwili jakby paru z nich postanowiło współpracować. Pięciu pokręciło głowami. Dwóch pokiwało nimi ostrożnie, zerkając z przerażeniem w stronę policji. Ktokolwiek tu był, dał im jasno do zrozumienia, że współpraca z policją nie będzie dobrą alternatywą dla milczenia.

Elaine, jesteś jak na razie najbliżej, jeśli chodzi o przyczyny śmierci naszego pirata
Pomijam w tej turze Annabelle, bo Zu nie ma internetów

Ostatnio edytowany przez Moran (2016-03-31 16:49:05)