*biała postać mignęła między drzewami*

Widziałam,  ale nie wierzę własnym oczom - mruknęła wybijają  wzrok w linię drzew i jednocześnie wtulając się bardziej. To już było co najmniej niepokojące.

- Widziałem, ale ja tam w duchy nie wierzę - spojrzał po obecnych tutaj osobach. - Należy bać żywych, a nie martwych. Na żywych zresztą jest jeden niezawodny sposób... - uśmiechnął się pod nosem, kładąc rękę automatycznie, w miejscu gdzie miał berette.  W końcu nie wiadomo było kogo należy się spodziewać, a jeszcze nie widział by ktokolwiek przeżył celny strzał w głowę - nie licząc siebie rzecz jasna.

Biała postać wyłoniła się z lasu ponownie, tym razem miała parasol i była jak najbardziej żywa. Podbiegła do zgromadzonych, rąbek sukni miała ubłocony.
- Nareszcie wszystko ujrzy światło dzienne! - Zawołała patrząc na zwłoki.

Co się tu, do kurwy nędzy, działo?! Podobnie jak szef automatycznie sięgnął po broń. Mimo wszystko na razie trzymał ją ukrytą, nie było jeszcze konieczności strzelać.

- Czy tylko dla mnue sprawa i miejsce robią się coraz bardziej dziwne? - spojrzała na białą postać i zmrużyła oczy*

- Kim pani jest, o co w ogóle chodzi?

Przez chwilę nic nie mówiła, tylko sprawdzała czy ciało jest zabezpieczone przez deszczem. Zdjęła z ramion białą chustę i nakryła dodatkowo zwłoki.
- Wszyscy myśleli, że ona czekała na swojego ukochanego, aż ten wróci z wojny, a potem przepadła. Ale to nie prawda! Ona związała się z Niemieckim oficerem i za to spotkała ją kara... Bezlitośni ludzie z wioski ją zabili... "miłosiernie" wcześnie pozwolili jej urodzić moją matkę. A potem ukryli tu zwłoki by nikt się o tym nie dowiedział...