- Nie, jego obowiązki to sprzątanie, utrzymanie Zamku w stanie używalności i unikanie całej reszty - mruknął, chociaż wciąż mogła słyszeć nutę rozbawienia. - Od umilania czasu jest rodzinka Havegraves. Musisz przyznać, że się starają: morderstwo, burza, Jim o niczym nie wie... - zaczął wyliczać na palcach.

- To też jakaś opcja - uśmiechnął się i po chwili namysłu zdjął marynarkę. Zarzucił ją na ramiona Jamie.
- Burze nie są takie złe - mruknął, obejmując ją w talii. - W końcu, co gorszego od śmierci na zleceniu może nas spotkać? Burza to przy rozrywce, jaką niektórzy mogą nam zapewnić, błahostka.

Rzucił jej krótkie spojrzenie i przytulił ją mocniej, przenosząc je na błonia, powoli niknące trochę za zasłoną coraz bardziej rzęsistego deszczu.
- Wszystko w porządku? - spytał łagodnie, znowu przenosząc na nią wzrok.

Miejmy nadzieję... pomyślał, nie zmieniając pozycji.

(Wybacz brak weny tutaj)

Pierwszym odruchem było zasłonięcie Jamie własnym ciałem, szybko jednak zmienione na ulokowanie się obok i objęcie jej w talii.
Snajper już miał pytać tego człowieka, kto on do cholery zacz, ale najwyraźniej tamten miał wystarczająco dużo czasu na nauczenie się również tych manier, nie zapominając tych bardziej zaawansowanych. Wyciągnął rękę w kierunku mężczyzny.
- Dobry wieczór. Sebastian Moran, a to Jamie Gilbert. Niech się pan nie przejmuje, nie mamy ochoty na pytanie "co się stało" - nakreślił w powietrzu cudzysłów - bo wszyscy dobrze to wiemy. Kobieta nie żyje, pewnie przez kogoś a nie z własnej inicjatywy. Tyle w tym temacie, prawda?

Ostatnio edytowany przez Moran (2015-04-20 07:09:15)

- Jestem niemiły? - uniósł brwi zdziwiony. Mówił przecież tylko to, co wszyscy wiedzieli. Poza tym, jeśli się nie mylił, ten cały... Neil zacznie gadać, jeśli tylko da mu się ciekawy bodziec, a taki zdecydowanie do tego typu bodźców należał. Nikt nie lubi, kiedy ignoruje się coś ważnego, prawda? - Przepraszam, jeśli coś pana uraziło panie... Havegraves.

Nieznacznie się skrzywił. A zaraz potem jakby postanowił nie reagować na ich dziwaczne słowa i czyny.
- Martwię się o Caina - westchnął i spojrzał przez okno. - Był z nią taki zżyty.