- Nie miałeś. Przypadek? - rzuciła i zrobiła kilka większych kroków w tył.
Skrzyżowała ręce na piersi i obserwowała jak dochodzi do reakcji. Czy to na pewno nie było aż tak niebezpieczne?, spytała sie w myślach, czując ostry zapach alkoholu.
- I trzy... dwa... - zaczęła leniwie odliczanien

(hmmm a może rzut kotką czy się udało??)

- Ciebie, chyba? - powiedziała jeszcze zanim w pomieszczeniu rozległ się huk, a powietrze wypełniła mieszanina kurzu, gruzów i pyłu.
Jena zakaszlnęła i odruchowo przysłoniła twarz dłonią, kiedy na ziemię spadała ostatnie odłamki, pozostałości po wielkich i zapewne bezcennych drzwiach mauzoleum. Kiedy powietrze się nieco przerzedziło, podeszła do przodu i już wkrótce była na zewnątrz.
- Brawo, piromanie - rzuciła, próbując przekrzyczeć szalejącą na zewnątrz burzę. - Trochę się pogoda zmieniła.
Nagle odwróciła się i wytężyła słuch. Prawdopodobnie właśnie się z kimś minęli...

- Jeśli to wybitne ostrożny kierowca - podniosła dłonie do góry, mając na myśli pogodę - całkiem możliwe. - Może chociaż go zobaczymy i zorientujemy się, gdzie do cholery jesteśmy - dodała i szybko ruszyła w odpowiednią stronę.

*Dajcie sobie spokój, to motor, ktoś po prostu przejechał i pojechał. Do tego jest środek nocy, ulewa zapierdala, nawet nie wiadomo skąd odkładnie dobiegał dźwięk. A po za tym, ktoś na was czeka...*

Gdy przebiegli kawałek po cmentarzu, ujrzeli dziwny widok. Noc taka jak ta, musiała obfitować w dziwne widoki i zjawiska ale... Dlaczego ktoś w środku nocy, w taką pogodę rozkopywał grób?

- Mowisz na niego zombie-desperat, a może to po prostu spragniony miłości nekrofil? - odparł szeptem.
Nie czekając na nią, zbliżył się do ciemnej postaci, rozkopującej grób.
Zacisnął palce na rękojeści ukrytego w kieszeni noża.
- Przepraszam - chcrząknął, stając w bezpiecznej odległości - polujesz na duchy czy jest jakieś bardziej logiczne wyjaśnienie tego co robisz?

- Szuka pan czegoś? Cóż, miejsce i warunki pogodowe sugerują raczej coś innego - odparła, kiedy doszła do mężczyzn.
Otaksowała nieznanego jegomościa wzrokiem i ze skrzyżowanymi rękami stanęła wyczekująco, ignirując hasło "zakochani". Kątem oka zerknęła na Arthura, w jego swobodnej pozie dostrzegła minimalne napięcie.
Kim do diabła jesteś?, niemal wypowiedziała swoje myśli na głos.

Ostatnio edytowany przez Jena McMorrow (2015-06-29 14:44:40)