/nie działa?

Po chwilą ruszyła w drugą stronę grobowca, oświetlając bogato zdobione ściany i rzeźby, równie nimi zachwycona, co doktor Suicide. Nagle usłyszała trzeszczący dźwięk długo nie uruchamianej maszynerii i gwałtownie odwróciła się w źródło owego hałasu. Uniosła telefon i ujrzała dwa ogromne ostrza, mknące prosto w stronę karku Arthura. Krzyknęła, aby go ostrzec, a w kolejnej chwili ostrza same zatrzymały się trochę nad posadzką mauzoleum. Po chwili usłyszała kolejny trzask i dodrze wiedziała, co on oznacza. Głośno wypuściła powietrze.
- To tak przewidywalne, że aż nieprawdopodobne - skomentowała krótko.
Podeszłe bliżej Arthura, upewniając się, że jest cały, jednak nie dając po sobie poznać, jak bardzo się przejęła.

Nieprzyzwoicie przeklęła, nie przejmując się gniewiem, który mogła wywołać u  i tak pewnie nieprzyjaźnie nastawionych do osób z zewnątrz dusz, zamieszkujących stare mauzoleum. Znajdowała się w beznadziejnie niepewnej sytuacji, a mimo to nie miała zamiaru wracać do zamku, który w tej sytuacji wydawał się być ostoją bezpieczeństwa. Rozsądek nakazywał Jenie wybraç pierwszą opcję,  ale ta uciążliwa, wrodzona ciekawość i zawziętosść nie dawały jej pokoju. Przecież mogła być tak blisko celu! A może i czegoś jeszcze bardziej interesującego...
Niepewna swojego zdania spojrzala na Arthura.
- Jesteśmy tak daleko i masz zamiar wracać do grona arystokratycznych snobów? No nie wiem... Tak czy inaczej, już mi nie odpuścisz,  mam rację? - rzuciła. Skrzyżowała ręcę i lekko przechyliła głowę.

Ostatnio edytowany przez Jena McMorrow (2015-06-05 14:50:29)

(Ożywiony śmiercią <3)


- Domyślam się. I też mam swoje zasady. - Sporzała nań uważnie. - Wchodzimy tam czy nie? - Skinęła na otwarty grobowiec.

Ostatnio edytowany przez Jena McMorrow (2015-06-06 01:17:06)

Westchnęła już trochę zniecierpliwiona.
- Co masz na myśli? - Podeszła bliżej grobowca i sama zajrzała do środka. Cudownie, przeszła jej przez głowę ociekająca sarkazmem myśl, idealnie pasująca do aktualnego wyrazu twarzy Jeny. - Zmiana planów, jak rozumiem.

- Mów szybko, doktorku - bez większej uwagi rzuciła przezwiskiem ze statej kreskówki.
Podeszła do wrót od drugiej strony i spojrzała na Arthura wyczekująco. Chciała jak najszybciej zacząć działać.
  -  Pomysł na większą wersję wytrychu..? - Uniosła brew.

Parsknęła krótkim śmiechem.
- A kto cię tam wie, Gabrielu, może i jesteś Władcą Czasu. Jeśli tak, ciekawą towarzyszkę sobie wybrałeś. - Uśmiechnęła się krzywo pod nosem, świadoma  dwuznaczności swojego zachowania. Nie wiedziała jednak kim  naprawdę jest Arthur i jak bardzo sobie szkodzi. Gra słów, której się podjęła była ryzykowna i nieprzemyślana, jednak póki co, Jena sama nie zdawała sobie z tego sprawy. Była sprytna, ale raczej nieodpowiedzialna.
Bacznie przyglądała się jak Arthur wykonywał kolejne czynności. Widok prochu wszystko wyjaśniał.
- No, rzeczywiście to całkiem niezły pomysł - skomentowała.

Ostatnio edytowany przez Jena McMorrow (2015-06-09 18:37:38)