Zatrzymała się w progu wypuszczając powietrze ze świstem.
- Sam nie...  Jak wrócę?  - zaproponowała z lekkim uśmiechem. - Możesz zadowolić się moim towarzystwem lub stworzyć listę potrzebnych rzeczy i ktoś ci to podrzuci. - wzruszyła ramionami.

- Wedle życzenia - rzuciła jeszcze zanim wyszła.
Szła pogrążonym w półmroku korytarzu zastanawiając się nad kilkoma rzeczami. To, że ryzykowała dając Arthurowi broń do ręki było bardziej niż pewne. Mimo to czuła, że to najlepsze możliwe wyjście, Mycroft tez nie miał nic przeciwko... Właśnie, Mycroft. Coś przed nią ukrywał, o czymś nie mówił. Zlikwidowanie  sprzymierzeńców Moriarty'ego to jedno, ale ten człowiek miał jakiś plan, była o tym przekonana. Tymczasem musiała sprawdzić jedno miejsce, ich kolejny cel.
Przyłożyła kartę do czytnika, drzwi stały otworem. Zaczerpnęła świeżego powietrza zarzucając na głowę kaptur bluzy, po czym puściła się biegiem wzdłuż ulicy.

Niepokój. Nie mogła pozbyć się tego irytującego uczucia, że tym razem coś pójdzie nie tak. Mimo tego, że przez ostatni miesiąc wszystko szło zgodnie z planem, żadnej wpadki - ludzie umierali, a Mycroft był zadowolony. Każdy z punktów został zrealizowany w stu procentach i ich szef nie miał najmniejszego powodu do narzekań. Widać niewiele trzeba mu było do pełni zadowolenia. Elaine wyprostowała się odłożywszy dokładnie sprawdzony karabin do futerału i odetchnęła głęboko, spoglądając na zegar nad drzwiami. Niedługo powinien być tutaj Holmes, a tymczasem sięgnęła po swojego Walthera, zmieniła magazynek , wymierzyła w ścianę i przeklęła w myślach to nerwowe ściskanie w żołądku.

Znieruchomiała i powoli opuściła ramiona. Na chwilę przymknęła powieki, pozwalając sobie choć na chwilę rozluźnienia. Tak było lepiej, chociaż trochę łatwiej odzyskać kontrolę.
- Wiem. - wymamrotała cicho. - Po prostu nie mogę oprzeć się wrażeniu, że coś przegapiliśmy. - lekko przekręciła głowę w bok, żeby spojrzeć na Arthura.

Skinęła głową, tym samym przyznając mu rację.
- Im szybciej to się skończy, tym lepiej. - dodała spoglądając na okno. Zapadał zmrok, niedługo znowu będą musieli wyjść i zabić, ale może z tą śmiercią znikną ostatnie problemy. Przynajmniej taki był cel. Uwolnić się i odejść, najwyższy czas. - A potem zostanie mi jeszcze jedna rozmowa. - uśmiechnęła się lekko, choć ze smutkiem widocznym w oczach.

Bez słowa schyliła się, żeby odłożyć pistolet do torby. Skrycie obawiała się tego pytania, choć któreś z nich w końcu musiało je zadać. Akurat od tego nie było ucieczki.
- Zastanawiałam się. - odwróciła się do niego i zadarła nieco głowę do góry, żeby spojrzeć mu w oczy. - I nie wiem, czy jakiekolwiek rozwiązanie wyjdzie wszystkim na dobre.

- Kiedyś musi być ten pierwszy raz, co? Szkoda tylko, że nie potrafię być egoistką. - uśmiechnęła się blado i odetchnęła głęboko, spuszczając wzrok. Jeżeli nie teraz, to kiedy? - Chciałabym stąd wyjechać, zacząć od nowa. Zapomnieć o tym co było, żyć tak, jak zawsze chciałam. Z tobą. Ale... sam wiesz jak jest, Arthurze.

Spojrzała mu w oczy, nie spodziewała się tego usłyszeć, a już na pewno nie teraz, nie tutaj. Jej dłoń machinalnie powędrowała w stronę jego twarzy i już rozchyliła usta, żeby coś powiedzieć, kiedy usłyszała kroki na schodach. Brzmiały znajomo, z miejsca domyśliła się, do kogo należą. Zagryzła wargę od środka i niechętnie cofnęła się o krok do tyłu.