Uniosła tylko jedną brew kątem oka dostrzegając cień za sobą i zamiast odpowiedzieć, oddała jeszcze trzy szybkie strzały. Trafiała celnie, to nie był problem strony technicznej, problem leżał gdzie indziej. A ktoś jej kiedyś mówił w kontekście zabijania, że wystarczy jeden raz, by z każdym kolejnym przychodziło to łatwiej.
- Naprawdę nie masz innego zajęcia, tylko chodzenie za mną krok w krok? - rzuciła głosem okraszonym całką sporą dawką ironii. Odłożyła broń i poruszyła ramionami, żeby je rozluźnić. Spojrzała krótko na Arthura, na początku ciężko było jej się przystosować do nowej sytuacji, jego ciągłej obecności w jej towarzystwie. Wciąż wracały wspomnienia tamtej nocy w tartaku, a nie tak łatwo odzyskać czyjeś zaufanie. Mimo to, wiedziała, że może na nim polegać, przynajmniej dopóty wiąże go umowa z Holmesem.
- Od tej pory działamy we dwójkę. - odezwała się po chwili, już spokojniej, nieco łagodniej niż wcześniej.

- Spokojnie, nie wymagam od ciebie niczego ponad wykonywanie tego, co robisz najlepiej. O siebie sama zadbam. - uśmiechnęła się kątem ust. A było to jedyne słuszne wyjście, jakie przyszło jej do głowy po zajściu w dokach, słuszne i pewne. Sama działać nie mogła, a pozostawianie Suicide'a znowu w zamknięciu byłoby nierozważne.

Przekrzywiła lekko głowę przyglądając się mu uważnie.
- Nie jesteś głupi, Arthurze. Doskonale zdajesz sobie sprawę, że jeden fałszywy ruch, a zapłacisz za to nie ty, a twoja siostra. Poświęcisz jej życie dla krótkiej chwili zabawy? Oboje wiemy, że nie. Gdyby było inaczej, nie byłoby cię tutaj. - jak gdyby nigdy nic sięgnęła do torby po butelkę z wodą. Prowokować, lubił to, ale jeżeli spodziewał się, że nagle porzuci  opanowanie na rzecz zemsty, to był w błędzie. To z kolei lubiła ona, obserwować reakcje ludzi na ich własne błędy.

- Ludzie Mycrofta pewnie nie, ale twój były szef?  - rzuciła upiwszy łyk wody. To pewnie nie potrwałoby długo, chociaż ciekawe w jaki sposób zrobiłby to Moriarty? Zdradzony przez jednego ze swoich najlepszych ludzi i, z tego co orientowała, kochanka. Właściwie nie wiedziała, co się działo przez ostatnie tygodnie, Mycroft ukrywał przed nimi te według niego niepotrzebne informacje. Na pewno chciał odwetu za "śmierć" Arthura, pytanie tylko, czy do niego doszło.
- Wyjaśnijmy sobie jedno, nie ufam ci. - podjęła po chwili z rozbrajającą szczerością, co okrasiła nawet lekkim uśmiechem. - Za nic mam twoją lojalność, albo raczej coś, co za nią uważasz. Mało mnie interesuje twoja siostra i to, czy byłbyś w stanie jeszcze raz próbować ją zabić. Kto wie, może w końcu by ci się poszczęściło. Chcesz mnie zabić? Proszę bardzo, niech i to marzenie się ziści. Jak tylko to wszystko się skończy, ale do tej pory rób, co do ciebie należy. Może ci się opłaci.

Zaśmiała się cicho skinąwszy lekko głową.
- Jak zawsze do usług. - skłoniła się teatralnie z wesołym błyskiem w oczach, po czym spojrzała na niego unosząc brwi.  - Coś jeszcze mogę dla szanownego pana zrobić?

Zabawne, jak niewiele wystarczyło by ta niewielka drobina dobrego humoru prysła niczym bańka mydlana pozostawiając po sobie jakieś dziwne uczucie, którego jeszcze nie udało jej się sprecyzować. Odchrząknęła cicho odchodząc do stanowiska, przy którym zostawiła broń. Zważyła pistolet w dłoni, przydałoby mu się czyszczenie...
- Po co?  - zapytała niemal mechanicznie.

- Robili. - przyznała skinąwszy krótko głową. Mimo to nie odwróciła się sięgając tylko po drugi magazynek. - Najzwyklejsze w świecie blizny.- wzruszyła ramionami wymieniając ładunek. Wyraźnie nie cieszyło jej,  że rozmowa schodziła na ten akurat tor. Nie chciała do tego wracać, na pewno nie w ten sposób, niczym lalka stojąca na wystawie. A juz na pewno nie przed nim. - Przykro mi, ale obejdziesz się smakiem.