Czasem zdarzył się luźniejszy dzień, taki jak ten. No, może nie do końca luźny. Miała umówione spotkanie, w sprawie kupna jakiejś nowej broni. Znudziło jej się używanie tej samej.
Przejechała ulicą i znalazła wolne miejsce parkingowe niedaleko pubu. Wystarczyło przejść kilka kroków i było się na miejscu. Wchodząc do środka, dziewczyna rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu znajomej twarzy handlarza. Zmrużyła lekko oczy, gdy owej nie dostrzegła. Usiadła przy stoliku, który znajdował się samym oknie i czekała.
Jej cierpliwość powoli zaczynała się kończyć, jednak gdy na ekranie telefonu wyświetlił się numer zastrzeżony, na jej twarz wpłynął lekki uśmiech. Zapewne mężczyzna się zjawi za chwilę.
- Halo? Tak... SŁUCHAM?!... Powtórzę to ostatni raz... Albo przychodzisz w umówione miejsce, albo twoje ciało zostanie zakopane żywcem. Wybieraj. Ja wolałabym ruszyć dupę, wsiąść do auta i stawić się tutaj niż zostać trupem. Masz jeszcze jeden dzień. Jeśli jutro cię tu nie zobaczę, osobiście się tobą zajmę - ostatnie zdanie wywarczała do telefonu i rozłączyła się z westchnieniem.
Co za idiota... Już drugi raz jest tak naćpany, że nie jest w stanie dostarczyć jej głupich papierów z towarem. Oparła się o krzesło i zerknęła na świstek leżący na stole informujący o tym, co serwowane jest w tym budynku. Zdecydowała się zamówić herbatę i ulubioną szarlotkę, którą o dziwo dzisiaj mieli.

Czekając, aż ktoś zawoła ją po jej zamówienie, rozglądała się po dali nieco rozwścieczona. Wtedy jej uwagę przykuł mężczyzna siedzący w kącie przy oknie. Przekrzywiła lekko głowę. Skądś go znała... Zaraz, zaraz. Pomagała mu w magazynie... Jak on miał? Jakoś na S... Sebastian! Sebastian Moran.
Ktoś ją zawołał, więc wstała zabierając ze sobą torbę. Po chwili w dłoni trzymała herbatę i ciastko. Widziała, że Moran siedział sam. Zastanawiała się czy do niego podejść... W końcu, trzeba kogoś bliżej poznać.
- Można się przysiąść? - zapytała przyklejając na twarz lekki uśmiech.

Uśmiechnęła się i zajęła miejsce na krześle kładąc także kubek i talerzyk na blat.
- Tak, zgadza się - kiwnęła głową i położyła torbę obok swoich nóg. - Sebastianie Moran.

- I wzajemnie - rzuciła i po chwili nabrała trochę szarlotki do ust. - Jak mija dzień?
Zapytała, gdy połknęła już wszystko. Upiła łyk herbaty patrząc mu prosto w oczy. Gdy była... Hmm... Młodsza, bała się tego czynu. Nie lubiła, gdy ktoś patrzył bezpośrednio na nią, ale w tej pracy trzeba się przełamać.

(tak nieco rozwalony na krześle Seba - mrrr :3)

Wypiła trochę herbaty i uśmiechnęła się.
- Nie ma za co. Praca to praca. Pomagać trzeba - przygryzła lekko wargę.

(oj, Morciu, Morciu... xD)

- Szczerze mówiąc, gdyby nie kilka dobrych słów, matka odwiedzałaby mnie pewnie na cmentarzu - prychnęła cicho. - Na siostrę raczej nie miałabym co liczyć.
Wzruszyła lekko ramionami i upiła herbaty.

- Tak. Niestety - stwierdziła biorąc szarlotkę do ust.
Wiedziała, że skoro Stella pracowała u Moriarty'ego, musiała znać też Morana. Lubił ją... Hmm... Pewnie jest jedyną taką osobą.
- Chociaż ktoś. Podobno wyjechała. Na... dość długi czas - wzruszyła ramionami. - Ostatni raz widziałam ją jakieś... Dwa? Może trzy tygodnie temu.