Przeglądał książki i bibeloty, powoli wątpiąc w to, że "Mein Kampf" to coś, czego tu szuka. Historia go raczej nudziła, Ethan zawsze patrzył w przyszłość, nie przeszłość. Nawet jeśli oznaczało to wyczekiwanie imprezy następnego dnia. Niemniej, kiedy jego wzrok padł na grzbiety tyczące się zmarłych i nieumarłych zaczął wierzyć, że może nawet znajdzie coś o zombie... Oczywiście nie chodziło mu o rozrywkę, no gdzieżby, to mogło mieć związek z tą śmiercią-nieśmiercią Suzette.
A tu nagle znienacka przytuliła go podłoga. Jedyne oparcie, zawsze jest dla nas, kiedy upadamy. Nie zdążył jednak nawet o tym pomyśleć, bo już poszedł w objęcia Morfeusza. Który chyba akurat był na kwasie.

Ani to Stairway to Heaven, ani Highway to Hell, westchnął pod nosem, złażąc i złażąc, i złażąc.
- Dobry... dzień? - Pomachał do odbicia dziewczyny w lustrze, aby go zauważyła, jednak dziewczyna nie zareagowała Zaczął robić głupie miny do lustra, stając tuż za nią, ale nadal nie uzyskał żadnej reakcji. Delikatnie spróbował przenieść o parę centymetrów pukiel jej włosów, by sprawdzić, czy jest w stanie dotykać ludzi czy przedmiotów. Przyjrzał się jej uważniej
- Bo to zła kobieta była... - mruknął cicho, patrząc w jej oczy. Odwrócił się nagle, słysząc wołanie.

Usiadł sobie na podłodze z braku lepszego zajęcia i obserwował.
- Zamiast tych czarnych orłów, sprawilibyście sobie złote lwy na szkarłatnym tle!  - parsknął śmiechem, żałując, że nie ma popcornu i czekał, co stanie się dalej

Patrzył więc tam, gdzie musiał patrzeć.
- Dzień dobry przyszła-niedoszła teściowo, piękna defenestracja, a to lądowanie... miodzio, 11/10, szkoda że nie mam tabliczki... Ale co to wszystko razem do cholery ma znaczyć i czemu ja to widzę?

Nawet jeśli dla Ethana nie była to tak bardzo nietypowa pobudka, to torsje na dzień dobry nie należały do rzeczy przyjemnych. Zwinął się tylko do jak najwygodniejszej pozycji i czekał, aż mu przejdzie