- Bo sama to zrobię - odwzajemniła uśmiech. - Bez względu na to, czy dasz mu znać, czy nie.
Podciągnęła się trochę na linie, bo ramiona naprawdę mocno już ją bolały. Dziwne, że tak długo wytrzymała.

- No trudno. I tak już jest trupem - zrobiła niewinną minkę, po czym pokręciła głową. - Małe szanse? Wychodzi na to, że tak naprawdę nic o mnie nie wiesz.
Mówiąc to, powoli i ostrożnie zaczęła podciągać się coraz wyżej.

Bransoletka na lewej ręce wyglądała niepozornie, jednak tak naprawdę w tym momencie uratowała jej życie.
W momencie, gdy skojarzyła, że Holmes zamierza przeciąć linę, opuściła się nieco w dół, po czym zaczęła grzebać przy wiązaniu. Trudno było jej się z tego uwolnić, ale bywała w gorszych tarapatach i zawsze udało jej się z nich wyjść.
Gdy usłyszała dźwięk przerywanego materiału i zauważyła linę spadającą w dół, użyła specjalnej linki wbudowanej w bransoletę, by zaczepić się o sufit i chwilę później znaleźć się na bezpiecznej podłodze. ( mniej więcej tak to wyglądało, ale bez wybuchów itd. )
- Owszem. Tego na przykład bym się nie spodziewała - powiedziała, jednym przyciskiem na bransolecie odpinając linkę od sufitu.

- Och nie, panie Holmes. Tak szybko mi nie uciekniesz - pokręciła głową i pędem ruszyła za nim, sięgając do pasa po dwa małe dyski, które rzuciła mu pod nogi.
Prąd o niezbyt szkodliwym natężeniu poraził Holmesa przez nogi, dlatego dalszą ucieczkę miał uniemożliwioną.
Za pół godziny paraliż powinien ustać a wtedy ona będzie już daleko stąd.
Podeszła do leżącego na ziemi Sherlocka i dla pewności wstrzyknęła mu środek usypiający.
- Wielka szkoda, że z naszej współpracy nic nie wyjdzie. Jak sam widziałeś, byłabym przydatna - powiedziała, przekrzywiając głowę.

- I na co ci to było? - nachyliła się nad nieprzytomnym detektywem i obróciła go na plecy. - Jedynie ty na tym ucierpiałeś.
Prześlizgnęła wzrokiem po jego twarzy i zerknęła na płaszcz. Ciekawe co może być w tych kieszeniach.
Włożyła dłoń do jednej z kieszeni i wygrzebała z niej telefon.
- O, to może mi się przydać - chwilę później trafiła na dokumenty i broń. - Dokumenty również sobie pożyczę, ale broń ci zostawię.
Z uśmiechem na ustach spojrzała na komórkę. Jednak dziś nie wróci z niczym. Być może Jim to doceni.
Przekrzywiła głowę i chwilę później dała Sherlockowi całusa w policzek, zostawiając na nim odcisk czerwonej pomadki.
- Szkoda, że nie skorzystałeś z propozycji, detektywie. Wielka szkoda - pokręciła głową, po czym wyprostowała się i ruszyła do wyjścia.