- Holmes. Z piątki - odłożył swoją pułapkę na bok - Chyba nigdy wcześniej tego nie robiłaś, prawda?

JENA:
Odprowadziła Black wzrokiem i odeszła w druga stronę. Dziewczyna była niemałym zagrożeniem, Jena widziała te małe iskierki szaleństwa w jej oczach. Trudno się dziwić, nie pierwszy to wariat z Dwójki.
Z podobnymi przemyśleniami wróciła do rzucania noży. Musiała to jeszcze dopracować.

MOLLY:
W rozmowie z nieznajomymi czuzła się wyjątkowo niezręcznie. Kiedy Sherlock - w niektórych dystryktach imiona były dziwaczne... - zauważył jej małą nieporadność, zmieszała się bardziej. Był z Piątki, zapewne wszelkie sprawy techniczne nie były mu obce.
- Hm, nie zajmowałam się tym wcześniej. - W końcu zacisnęła pierwszy element. - Podoba mi się twoja metoda. Nie widziałam tego w podręcznikach. - Skinęła na pułapki Sherlocka.

Skinął powoli głową.
- Ale w czymś dobra na pewno jesteś - odparł krótko - Nie zawsze warto śledzić podręczniki.

W odpowiedzi uniosla nieznacznie kąciki ust.
- Tutaj nie dają nam dużego wyboru.
Dalej majstrowała przy sidłach.

Trochę liczył na to, że nikogo tu nie będzie, ale tak naprawdę nie wierzył. Trochę miał nadziei, że spotka Alice. Jednak przeliczył się i z jednym, i z drugim... Chociaż skoro już tu przyszedł, to zostanie. Wybrał sobie miejsce z boku, gdzie było stanowisko do rozpalania ognisk. Może akurat to dobra okazja przypomnieć sobie, jakie drewno pali się możliwie bez dymu...

Przyglądała się chlopakowi okiem bacznego obserwatora. Znacznis różnił się od innych. Jako jeden  nielicznych nie poruszał od razu tematu zabijania, nie wywyższał się. To poprawiło nieci nastrój Molly.
- Masz rację. Bez tego trudno wyciągnąć wiele z czasu spędzonego przy...lekarskim na przykład. - Wspomniała w myślach niedokładne receptury.

Uśmiechnął się blado, napotykając wzrok chłopaka, po czym widząc, że nie jest zbyt zainteresowany rozmową, naszykował sobie suche liście i zaczął pocierać drewno. Przerwał na moment, kiedy nagle uderzyło go wspomnienie głosu matki, która uczyła go to robić. Potrząsnął głową. Nie mógł pozwolić sobie na rozproszenie. Skupił się na pocieraniu szybciej.

Uniósł głowę jeszcze raz, żeby przyjrzeć się pracy bruneta. Szybkie mruganie, nerwowe ruchy - typowy schemat. Każdym targały silne emocje, każdy chciał jak najdłużej przetrwać.
- Lepiej podłóż sobie platformę z patyków - mruknął - Jest dobra izolacja od podłoża, szczególnie kiedy ziemia jest mokra.
Normalnie nie robił czegoś takiego, ale przecież żadnej szkody sobie nie wyrządził. Poza tym, dym z prawidłowego ogniska zawsze pomoże mu wykryć przeciwnika.  Miał jeszcze dodać parę cennych uwag, kiedy usłyszał za sobą głośny stukot. Obracając się, widział tylko lecący w dół worek... Noga drgnęła mu odruchowo, ale trybutka wykazała się niezłym refleksem. Nie mógł się powstrzymać od uniesienia kącika ust i krótkiego oklaskania manewru. Proporcja wrogów zachowana.

Ostatnio edytowany przez Jonathan Crane (2015-12-19 23:35:24)