Imię i nazwisko: Beatrice Black

Data urodzenia: 28 sierpnia 1991 r.

Miejsce urodzenia: Haggard Town, Irlandia

Historia: 28.08.1991 r. o godzinie 16: 09 urodziła się Beatrice Black.
Określenie "dziwne dziecko" bardzo  do niej pasuje. Bardzo zamknięta w sobie, nie miała prawdziwych przyjaciół, jedynie tych wymyślonych. Anna i Colin Black akceptowali to dopóki ich córka nie skończyła 11 lat, a jej wiara w urojenia nie pogłębiła się. Sprawy zaszły za daleko: Beatrice została zawieziona do Dublina na wizytę u psychologa. Potem trafiła do psychiatry, bo przyjaciele uparcie jej nie opuszczali. Tam stwierdzono u niej rzadki przypadek schizofrenii dziecięcej.
Schizofrenia to choroba, na którą leki pomagają, jednak nigdy nie można pozbyć się jej całkowicie. Z wiekiem pogłębia się również, niektóre objawy stają się dominujące, co pozwala zaklasyfikować ją do jednego z konkretnych typów.
Rodzice chcieli jak najlepiej. Bali się, że nie zapewnią chorej córce odpowiedniej opieki, więc oddali ją do wyspecjalizowanego ośrodka pomocy psychologicznej.
Szepty i obrazy towarzyszyły jej całe życie - oddani przyjaciele, jedyni, którzy rozumieli. A potem zniknęli, odcięci od niej różowymi ścianami małego pokoju, który zajmowała. Wrócili dopiero dwa lata później.
Nie pamięta jak miał na imię. Wołali na niego Blue, przez te oczy w kolorze wiosennego nieba. Były naprawdę piękne. W przeciwieństwie do Beatrice - chudej, bladej Beatrice, w której kościstej twarzy, otoczonej czarnymi włosami, tylko zielone oczy wydawały się żywe. A jednak ją wybrał.
Któregoś dnia w czasie swojego obchodu zaczął jej dotykać, następnym razem poszedł dalej... Po tym jak pierwszy raz zadał jej ból, w pokoju Beatrice pojawił się Batu. A razem z nim Solomon. Chociaż Batu był straszny, nie powiedziała o nim lekarzom. Za bardzo lubiła Solomona.
Nie powiedziała też o tym, co robi Blue. W końcu był jej przyjacielem, prawda? Jako pierwszy naprawdę się nią interesował, jako pierwszy pokazał jej, że jest wyjątkowa. To było tak miłe, że nie czuła tego bólu. Kochała Blue za to, że był.
Ale potem pojawił się ktoś jeszcze. Jej lekarz prowadzący wyjechał na urlop, a zamiast niego przez miesiąc zajmował się nią Arthur Suicide. Poznali się, gdy zastała go w swoim pokoju czytającego Alicje w Krainie Czarów. Doktor był inny: bardziej charyzmatyczny, mądrzejszy, ładniejszy i zabawniejszy. Widział też więcej - potrzebował zaledwie kilku spotkań żeby odkryć miłość jej i Blue. Zaprzyjaźnili się. Naprawdę się zaprzyjaźnili, bo on był inny niż Blue: Przychodził tylko dla jej radości mówił, że jest jego Alicją, która ma własną Krainę Czarów i to piękne, i to w niej lubi... Nie chciał niczego w zamian. Mówił też coś jeszcze: uparcie tłumaczył jej, że to, co robi Blue jest złe. Że trzeba go ukarać. Solomon się z tym zgadzał, Batu powarkiwał cicho. A Arthur nadal nalegał. I Beatrice sama nie zauważyła drogi, która doprowadziła ją do chwili, kiedy stała nad martwym mężczyzną z pistoletem w drżącej dłoni. Następnego dnia to zniknęło jak zły sen. Nie pamiętała. Rano nie było Blue, nie było Batu, był za to Arthur, który powiedział jej, że już nigdy nie będzie ofiarą. Mówił tego tak dużo, że Beatrice znów mu uwierzyła. Blue potwornie ją skrzywdził Nie chciała nigdy więcej być ofiarą.
Co było dalej? Zaczęła ubierać się i zachowywać jak chłopak. Oni byli silniejsi, mogli dominować nad dziewczynami, mogli z nimi robić wszystko. Pierwszy raz i Batu i Solomon byli zadowoleni. Tylko nie Arthur. Nie wiedziała czy to przez nią, ale musiał odejść. Ostatniego dnia obiecał swojej Alicji, że pewnego dnia po nią wróci.
Niedługo po tym Black poczuła, że czegoś jej brakuje. Przyjemności. Nagle wszystko stało się puste. Pozbawione bólu i mało ciekawe. Blue już nie było. Nikt miał do niej nie przychodzić nocami. Ból, poczucie upokorzenia, kiedy z nim była lub władzy, kiedy go zabiła, jedyne, co umiała kojarzyć z rozkoszą, zniknęło. Dlatego zaczęła prowokować. Kłótnie i bójki, niebezpieczne sytuacje.

Uwielbiała dawać się bić tylko po to by po chwili jej oprawca zobaczył, że wcale nie jest taka bezbronna. Zaskoczenie w ich oczach było bezcenne. Po kilku takich epizodach lekarze podjęli nowe leczenie, które ją naprostowało. Gdy skończyła 18 lat dostała orzeczenie o tym, że po terapii jest zdolna do funkcjonowania w społeczeństwie i może być wypuszczona z ośrodka.
Pierwszą rzeczą, jaką Beatrice Black zrobiła na wolności było zrezygnowanie z części leków. Nie wyobrażała sobie życia bez bólu, swoich halucynacji i dziwnych uczuć. Została po prostu Black. Zaczęła przebierać się za mężczyznę, wracając do kobiecej postaci tylko w chwilach, gdy chciała znów być małą, naiwną ofiarą. Trwało to dopóki mając 20 lat nie dala się za bardzo ponieść. Zabiła swoją „ofiarę". Prawnicy udowodnili, że było to działanie w obronie przed gwałtem, przy okazji na jaw wyszedł nawrót jej choroby. I tak na Beatrice została narzucona stała opieka ze strony psychologa i psychiatry, którzy starannie lekami i praniem mózgu dbali o to żeby pozostawała posłuszną lalką w transie.

Charakter: Trudno określić. Bardzo zmienny, zależnie od fazy. Ale ogólnie lubi poczucie bezwładności. Kiedy ktoś kieruje wszystkim, bo najbardziej brakuje jej nawet nie tyle miłości, co zainteresowania. Takiego jak dawali jej Blue albo Arthur, osobistego.
Chociaż bywa agresywna i despotyczna, przesadnie władcza. Jest to skorupa, pod którą chowa bardzo okaleczoną dziewczynkę, cale życie targaną sprzecznymi emocjami, borykającą się ze swoimi okrutnymi wizjami i chcianą tylko przez gwałciciela albo mężczyznę, który wyprał jej mozg a potem zniknął. Nie jest geniuszem, ale nadal nie brak jej bystrości umysłu. Kiedy akurat trzeźwo myśli, umie manipulować. Do tego dochodzą obawy typowe dla schizofrenii, która ze względu na "poszarpany" proces leczenia pozostaje w typie nieuporządkowanym. Chodzi tu głównie o zaburzenia afektu, omamy, halucynacje, skłonności do samookaleczeń i depresji.

Wygląd: 173 cm wzrostu, chuda i blada, o ostrych rysach twarzy, wyraźnych kościach policzkowych. Zielone oczy. Naturalnie czarne włosy, jako Black, nosi zaczesuje lekko do tyłu. Ciało pokryte bliznami po samookaleczeniach i przemocy ze strony innych. Piękne dłonie pokryte bliznami po oparzeniach. Jako Black preferuje męskie stroje, swoje kobiece kształty skutecznie ukrywa bandażami i odpowiednim krojem ubrań. Rodzina: Brak. Na początku rodzice odwiedzali ją codziennie, potem, co raz rzadziej a potem po prostu przestali przychodzić. Straciła z nimi kontakt. Jedyny znak, że nadal żyją to fakt, że przelewają jej pieniądze na konto

Inne:
* silne leki, które przyjmowała wywołały bezpłodność. Blue o to zadbał.
* w chwili kiedy pojawia się w fabule jest Beatrice nie Black, grzeczną i 24/7 naćpaną lalką
* ma kota Chershire