[ "do tego wkroczyła El" xD wyobrażam sobie Mycrofta mówiącego donośnym głosem: "Release the Kraken" a'la ten gif:
]

- Wieki niemalże - odparła z błądzącym po ustach uśmiechem. - Potrzebuję kawy, mocnej. Bez mleka, bez cukru. Czysta kofeina. - posłała dziewczynie błagalne spojrzenie. Coś musi ją postawić na nogi, a jeżeli ten istny napój bogów tego nie zrobi, to chyba nie ma już dla niej nadziei. Przez chwilę przysłuchiwała się przemowie Nico, a kącik ust drgał samoistnie. No proszę, słynny detektyw osaczony na własnym terenie. Przez nastolatka i trzy kobiety. Wyborne.
- No, Mycroft i John to jeszcze, ale pani Hudson... - zagwizdała opadając na zasnutą kocami kanapę. - Tutaj to bym uważała. - dodała z wyraźnym rozbawieniem.

(Co do kolejki to sugeruję żeby była Nico-Sherlock-Elaine-Marysia-Isabelle :3 bo w sumie tak już jest, wiec nie trzebe będzie komplikować)

Uśmiechnął się krzywo do Sherlocka
- No popatrz, czyli odziedziczyłem po tobie nie tylko kości policzkowe. - jego wzrok przeniósł się na Elaine. - Dobra, pojedziesz z nim - zawyrokował w końcu - i dopilnujesz żeby się nie narażał.
Ja z Rysią zostaniemy w Londynie i wszystkiego dopilnujemy. Jak coś Isa będzie nas szyć - rozpromienił się, czując że mimo oporu ojca, udało mu się odnieść sukces w tej walce.

Słysząc rozmowę, kobieta postanowiła sprawdzić ilu ludzi zebrało się u Sherlocka.
- Juhuu! - powiedziała od progu. - Kochani, może zrobić wam czegoś do picia? Upiekłam też ciasteczka!
Uśmiechnęła się szeroko i popatrzyła na zebranych.

Błysnęła uzębieniem, eksponując je w pełnym satysfakcji uśmiechu.
- Oczywiście Sherlock, nikt nie chce żeby ten czas przeleciał na jakimś idiotyzmie. Spędzacie ten czas produktywnie lub nie, to już nie nasza sprawa. A mieszkania nie wysadzimy, największa krzywda z naszej strony to nadmierne podlanie roślinek - podrapała się z zadowoleniem po skórze na obojczykach, odwracając się do Elaine - Indie, idealny kraj i dla ludzi spragnionych spokoju, jak i tych błagających o adrenalinę - odparła rzeczowym tonem.
Wszystko szło jak po maśle.
- Ciasteczka się przydadzą, pani Hudson. Uczcijmy wyjście z impasu, shall we?

- Pani H, bogu dzięki- szeroko uśmiechnięty cmoknął panią Hudson w policzek - ciastka byłyby ekstra, akurat wszystkie zjadłem.
Spojrzał tryumfalnie na Sherlocka i Elaine
- No to postanowione - zatarł ręce - wy jedziecie do Indii w poszukiwaniu nirvany czy czegoś tam, a ja z Rysią pilnujemy miasta. Wszyscy zadowoleni, nikt nie zginie, rezerwuję wam bilety na jutro. - nie czekając na odpowiedź wziął laptopa Sherlocka i wszedł na stronę linii lotniczych.

Kobieta uśmiechnęła się szeroko.
- Sherlocku, a co ty taki markotny siedzisz? - zapytała patrząc na niego. - Zaraz wracam kochani!
Powiedziała i zeszła na dół.

Zabawne jak szybko Nico i Mary spacyfikowali Detektywa Konsultanta i agentkę jego brata . A to wszystko dzięki straszeniu rosołem. Miała nadzieję ,że pod ich nieobecność nie będzie musiała nikogo łatać.