- I aż przesadnie skromny. - dodała z przekąsem.  - Stoimy na tej samej pozycji, wszyscy mamy jakieś słabości. Moich byłeś świadkiem chwilę temu.

- Ty tu jesteś psychiatrą. - rzuciła z rozbawieniem, bezwiednie wyłamując palce. Powoli pokręciła głową. - Wszystko. Chociaż... - przygryzła wargę wahając się krótko. - Dziękuję. A teraz zapomnijmy, że to powiedziałam.
Posłała mu jeszcze łagodny uśmiech i zsunęła się z blatu na podłogę. Wyminęła Arthura podchodząc do stołu po jego pusty kubek. Mimo zmęczenia i tak już nie zaśnie, a musiała się czymś zająć, choćby i miało to być tak prozaiczne zajęcie jak umycie tych kubków.

Zaśmiała się cicho pod nosem płucząc kubki pod strumieniem wody.
- Już drugi raz wspominasz mi o gwałcie, jakaś aluzja? - uniosła brew rozbawiona, spoglądając za nim przez ramię.

Westchnęła strzepując ostatnie drobne krople z dłoni.
- To byłoby zbyt łatwe, a ty chyba wolisz trudniejsze... wyzwania. - zatrzymała się w progu sypialni. - Po prostu nie mam ochoty na powrót do demonów.

Jeszcze przez chwilę stała oparta o krawędź ściany, żeby w końcu zawrócić na pięcie i wejść do pozbawionego wszelkiego wyposażenia salonu. Rzuciła tylko okiem w stronę sporej wielkości brunatnoczerwonej plamy na środku betonowej posadzki. Jakoś nie miała ochoty dowiadywać się, kto miał okazję użyczyć nieco koloru całej tej surowości. Nesesera nie znalazła ani tutaj, ani tym bardziej w sterylnej kuchni, wyszła więc na zewnątrz, cicho zamykając za sobą drzwi. To nie był dobry pomysł, październikowe noce nie należą do najcieplejszych, więc gdy wróciła z powrotem do budynku trzęsła się z zimna.
- Idiotka... - mruknęła pod nosem, odkładając walizkę na stół w kuchni i odrętwiałymi dłońmi przeglądając jej zawartość. Znalazła właściwą fiolkę, ale nie wzięła tabletek. Ściskając ją w dłoni wróciła do sypialni, ułożyła się plecami do Arthura. I leżała, z otwartymi oczami, obracając fiolkę w dłoni i wsłuchując się w miarowy oddech mężczyzny.

Odetchnęła głęboko wpatrując się w różową etykietkę.
- Dosyć się tego nałykałam w szpitalu. - odezwała się po jakiejś chwili. - Śpij.

Westchnęła cicho, przewracając się na plecy.
- Od kiedy to masz? - wymamrotała wpatrując się w sufit.