Sąsiad Donnavan okazuje się być bratem kobiety, której mąż był pod czujnym okiem ekspertów. Nie lubili się. Joe był pożal się boże aktorzyną, dorabiającym w wypożyczalni kostiumów. Gdy Robbie znika, nadopiekuńczy Joe zwraca się do siostry z prośbą o pomoc finansową, a trzy miesiące później - dzisiaj - zostaje znaleziony przebranego za pirata w dzielnicy kojarzonej z zapachem ryb. Ma przy sobie karteczkę z dziecięcym wierszykiem, podobna zostaje przekazana Holmesowi chwilę później razem z współrzędnymi wskazującymi jeden z londyńskich mostów. Wkrótce Sherlock i Wesoła Gromadka zatrzymuje się na zupełnie nowym miejscu. Z wyjątkiem Morgan, która od pierwszego spotkania z detektywem zdaje się być wszędzie i zawsze.
Pierwsze co odnotowuje Sherlock to Tamiza. W obu przypadkach trupy pojawiały się w okolicach wody. To drugie ciało - może nie ostatnie - za mało, by stwierdzić czy ma to z większy związek czy jest tylko zabawnym zbiegiem okoliczności. Kręci nosem, przecież takie przypadki się nie zdarzają. Kolejne podobieństwo to oczywiście piracki motyw.
Jak związek z zaistniała sytuacją mógł mieć konflikt między Joe a Robbem? Mąż histeryczki może rzucić nieco światła na ich zagadkę, jednak do tej pory go nie odnaleziono. I dlaczego piraci. Na ile rymowanka ma znaczenie odnośnie całej sprawy, czy jest tylko podpisem? Pozostawione pytania rodziły szanse na stworzenie wielu możliwych scenariuszy.
Przeszedł pod policyjną taśmą i skierował się w stronę kucharza w jaskrawym płaszczu.

- Niezbyt dużo. Nogi nie ma - rzucił spostrzegawczy policjant, zatrzymując się w pół kroku. - Chwila, ja go chyba znam...
Przyjrzyjcie się czemuś konkretnemu może?

Zamrugała bądź co bądź z niedowierzaniem, bo jak do tej pory opowieści o niekompetencji brytyjskich policjantów traktowała z przymrużeniem oka. Cóż, kiedyś widać musiał nastąpić ten pierwszy raz i udało jej się trafić na przepisowy przypadek z cyklu "jak nie pracować na miejscu zbrodni".
- Serio? A ta kałuża to nie farba? - rzuciła z dobrze wyczuwalną irytacją. - Sprawdź lepiej, czy odznakę masz, bo jak tak dalej pójdzie to będziemy tu mieli dwóch stratnych.. - mruknęła niechętnie pod nosem, podchodząc bliżej denata. - Nie ma "chyba", znajomy czy nie?  - posłała policjantowi wyczekujące spojrzenie. Wystarczyło, że Amerykanie już się wtrącili w całą sprawę, chociaż o dziwo agentka FBI nie przyjechała za nimi. Z doświadczenie wiedziała, że jak tylko poczuje się tutaj zbyt pewnie, to ograniczy ich działanie to minimum. Uprzejmość uprzejmością, ale dopóki mieli jako taką przewagę, lepiej ją było wykorzystać.

Widząc że detektyw zwęszył już krew Is sama zabrała się do roboty. Ubrała rękawiczki i zaczęła od rutynowego przeglądu kieszeni.
- Powinniśmy się wszyscy zaopatrzyć w tą książkę.

Policjant pokręcił głową z niedowierzaniem. Ledwo z radiowozu wysiadł, a już kółko wzajemnej adoracji wymagało od niego wiadomości o wszystkim, prawdopodobnie razem z kartą szczepień kota sąsiadki ofiary. Westchnął i podszedł bliżej, powtarzając ruch Sherlocka. Zabity przypominał mu kogoś z kim miał ostatnio styczność, nawet mimo zastygłej w wyrazie przerażenia i bólu twarzy. Przez Scotland Yard przewijało się wielu ludzi i stąd wzięło się "chyba".
- To nie farba, daje żelazem - mruknął, równie zirytowany co El. - Znajomy... Ach! - pacnął się w czoło otwartą dłonią. Plasnęło. - Viktor Silver, jasne. Przesłuchiwałem go ostatnio w związku z kradzieżą jakichś dokumentów osobistych czy czegoś takiego...
Jedna z dłoni opadła ze swojego dotychczasowego miejsca na ramie mostu, kiedy Is przeszukiwała kieszenie. Teraz dało się zauważyć na środku dłoni po wewnętrznej stronie czarną plamę bez wątpienia zrobioną czymś żarzącym się. Jeśli Is sprawdziłaby drugą dłoń, tam znalazłaby bliźniaczą ranę. Trup nie miał za to przy sobie żadnych dokumentów, niczego prócz... wiadomości.
- Jaką książkę? - przechylił głowę policjant.

Przyjazne sugestie na tę turę:
- Czy Viktor był/jest jakkolwiek powiązany z poprzednim morderstwem prócz pirackiego motywu?
- Jeśli dotychczasowe ofiary są buntownikami (tak, to jest największa podpowiedź jak dotąd), to przeciw czemu zbuntował się pierwszy, a czemu ten?
- Czarne plamy - co symbolizowały, czemu u jednego trupa była tylko jedna, a tu są dwie?
- Nazwisko tego trupa może wam trochę uprościć sprawę: czym mogły być inspirowane morderstwa?

Gdy policjant podszedł bliżej niego, detektyw tylko na moment oderwał wzrok od denata. Przyjrzał się czynnościom oficera i niczego sobie z nich nie robiąc westchnął.
- Byłbym wdzięczny, gdyby formuował by pan bardziej precyzyjne zdania. W związku z kradzieżą jego dokumentów czy podejrzeniem o udział w takim czynie? - powiedział neutralnym tonem podobnym do tego używanego przez znudzonych nauczycieli do poprawiania kogoś. Zlustrował wzrokiem ciało zatrzymując dłużej swoje spojrzenie na wypalonej czarnej kropce. Ujął dłoń i uniósł ją przyglądając się jej dokładnie. Ten symbol coś mu przypominał. I nie, nie chodziło tutaj o to co widział przed chwilą u Joe'go. Ten symbol wydawał się być znajomy, nie potrafił sobie jednak skojarzyć skąd go znał. Czy mógłbyć to rodzaj więziennego tatuażu zrobiony w formie bez tuszu? Wielu więźniów tatuuje sobie kropki oznaczające złodzieja. To miałoby pewien sens: kradzież dokumentów w przypadku Victora, Joe i jego problemy z gotówką... Ale nie stąd wywodziła się myśl, że zna taki symbol. To było raczej wspomnienie.
- Wyspę skarbów - odparł. Ah tak. Ulubiona książka z dzieciństwa. Nie tylko plamy przypominały mu powieść o piratach, duże znaczenie miało również nazwisko. Silver. Zupełnie jak postać z Wyspy - Te plamy... W powieści symbolizowały one wyrok czy odsunięcie od stanowiska. Pochodziły one z pirackiego towarzystwa. Sam Silver również pojawiał się w tej książce. Był kucharzem - Sherlock wskazał na fartuch - i miał drewnianą nogę. Ktoś postarał się o to byśmy zrozumieli aluzję.
Gdy ze zgromadzonych wyłonił się znajomy lekarz nie przerwał swoich obserwacji.
- Kręcą się wokół mnie od jakiegoś czasu. Bywają pomocni - mruknął tylko.

-Dwie, ponieważ został dwukrotnie odwołany ze stanowiska. Najpierw przed akcją książki potem na samej Wyspie...- oświadczyła, ściągając rękawiczki i przelotnie kiwając Watsonowi głową-Jest czysty. Żadnych papierów, paragonów, dokumentów, nic a nic....Jakie były okoliczności kradzieży tych dokumentów? I czym zawodowo zajmował się Silver-zapytała mimochodem, przyglądając się twarzy denata w poszukiwaniu natchnienia.
-Dlaczego akurat oni? Chłopak z wypożyczalni, teraz to...